Η ώρα της κρίσης για την ιδιωτική Ασφάλιση.
Βρίσκεται η Ιδιωτική Ασφάλιση στην χώρα μας σε κρίση; Μια κρίση σχετικά με το λόγο για τον οποίο υπάρχει – λειτουργεί καθώς και για το κατά πόσο είναι συνεπής σε ό,τι υπόσχεται.
Οι πλημμύρες στην Θεσσαλία και την Μαγνησία προκάλεσαν τεράστιες οικονομικές ζημίες στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που κατοικεί στις πληγείσες περιοχές. Οι πλημμύρες κατέστρεψαν κατοικίες, επιχειρήσεις, αγροτικό και ζωικό κεφάλαιο. Με αποτέλεσμα να έχει πλέον διαταραχθεί η κοινωνική και οικονομική δομή αυτώ των περιοχών.
Αφού η επόμενη μέρα (όπως λένε και οι δημοσιογράφοι) βρίσκει τους κατοίκους αυτών των περιοχών χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ρεύμα, δρόμους, σχολεία, πλατείες, καταστήματα, supermarket και το πιο σημαντικό από όλα χωρίς αντικείμενο εργασίας.
Στην ουσία η επόμενη ημέρα βρίσκει αυτές τις περιοχές στο σημείο μηδέν. Στο σημείο που αν κατοικείς σε αυτές τις περιοχές θα πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή.
Δεν είμαι ειδικός για να σχολιάσω το τι θα έπρεπε να είχε γίνει ή τι προκάλεσε αυτή την τεράστια καταστροφή σε δύο νομούς της Ελλάδος. Ούτε θα μπω στην διαδικασία να αναφέρω πως κακώς δεν είχες ασφαλίσει το σπίτι, το αμάξι σου ή την επιχείρησή σου. Δεν έχει κανένα νόημα, γιατί πλέον δεν μπορεί να γίνει τίποτα που να αλλάξει το αποτέλεσμα.
Γιατί εσύ που δεν ασφαλίστηκες δεν το έκανες, γιατί όλοι εμείς που ανήκουμε στην ασφαλιστική αγορά δεν προσπαθήσαμε αρκετά να σου γνωρίσουμε την Ιδιωτική Ασφάλιση και το τι αυτή μπορεί και προσφέρει σε έναν ασφαλισμένο.
Ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο;
Ο λόγος που ξεκίνησα να γράφω το συγκεκριμένο άρθρο είναι διάφορα περιστατικά που έλαβαν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες και αφορούσαν την Ιδιωτική ασφάλεια. Τόσο στο γενικό σύνολο όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Σε επίπεδο ασφαλιστικής αγοράς, οι πλημμύρες έφεραν στην επιφάνια ένα θέμα που ποτέ άλλοτε δεν είχε θιχτεί τόσο έντονα από τους καταναλωτές. Το θέμα των αποζημιώσεων.
Κατά πόσο, δηλαδή, οι ασφαλιστικές εταιρίες, ενώ εισπράττουν χρήματα και σε ασφαλίζουν, μπορούν να αποζημιώσουν τις απαιτήσεις εκατομμυρίων ευρώ που έχουν προκύψει.
Το θέμα είναι πως η ανάδειξη του θέματος και το αίσθημα αμφισβήτησης γίνεται τις περισσότερες φορές από δύο είδη ανθρώπων.
Από αυτούς που για κάποιο λόγο, κάποια στιγμή στην ζωή τους δεν αποζημιώθηκαν από μια ασφαλιστική εταιρία και από αυτούς που δεν έχουν ασφαλιστεί ποτέ στην ζωή τους.
Οι παραπάνω «κατηγορίες» αθροιστικά αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό στο πληθυσμό της Ελλάδας. Σε αντίθεση με το «μικρό» ποσοστό των ανθρώπων που είναι συνειδητά ασφαλισμένοι με κάποιους από αυτούς να έχουν ασφαλιστεί μέσα από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο τους.
Το γεγονός πως στους δύο νομούς ζημίες έπαθε μεγάλο μέρος του πληθυσμού και με βάση την παραπάνω σκέψη – άποψή μου, είναι λογικό να έχουμε την τόσο έντονη αμφισβήτηση για τον ρόλο της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Ενώ το γεγονός πώς τους τελευταίους μήνες το κράτος προσπαθεί να στρέψει τους πολίτες προς την ιδιωτική ασφάλιση για την προστασία της περιουσίας τους, είτε προαιρετικά είτε υποχρεωτικά, έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Διότι όλοι όσοι αντιδρούσαν και αμφισβητούσαν, είδαν πως είχε εμφανιστεί μια ευκαιρία για την ασφαλιστική αγορά να «οικονομήσει».
Όμως και πάλι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται.
Δεν είναι αυτό που νομίζεις! Σχεδόν δηλαδή…
Αρχικά, όλα ξεκινούν από ένα βασικό πρόβλημα, από την έλλειψη ασφαλιστικής παιδείας ή αλλιώς κουλτούρας. Ένα πρόβλημα που δεν συναντάμε μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.
Το θέμα της ασφαλιστικής κουλτούρας δεν θα το αναλύσω σε αυτό άρθρο, αφού το έχω κάνει σε παλιότερο άρθρο μου με τίτλο “Έχουμε τελικά Ασφαλιστική Παιδεία στην Ελλάδα;”. Μπορείς να διαβάσεις το άρθρο εδώ.
Εκτός από την έλλειψη ασφαλιστικής κουλτούρας, σχεδόν κανένας δεν γνωρίζει τον τρόπο που λειτουργεί μια ασφαλιστική εταιρία. Επίσης, σημαντικό στοιχείο για να έχεις μια ολοκληρωμένη άποψη για την Ασφαλιστική αγορά και να μπορείς να την κρίνεις!
Διότι οι Ασφαλιστικές εταιρίες λειτουργούν κάτω από ένα αυστηρό πλαίσιο κανόνων και υποχρεώσεων έχοντας ως εποπτική αρχή την Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ελέγχονται, όπως οι τράπεζες, και ακόμα αυστηρότερα θα μπορούσα να πω.
Τα τελευταία χρόνια έχουν τεθεί συγκεκριμένοι κανόνες λειτουργίας των ασφαλιστικών εταιριών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Κανόνες για την σωστή και διαχρονική λειτουργία τους, όπως οι δείκτες φερεγγυότητας που πρέπει να έχει μια ασφαλιστική με βάση το μέγεθός της.
Αν όλα τα παραπάνω δεν σου λένε κάτι, έχεις δίκιο. Είναι τεχνικά θέματα που μπορείς κάλλιστα να τα αμφισβητήσεις.
Ας πάμε λοιπόν σε πιο «χειροπιαστά» δεδομένα.
Θα συμφωνήσουμε πως η κάθε ασφαλιστική εταιρία είναι μια επιχείρηση που θέλει να έχει κέρδος στο τέλος της μέρας. Δεν είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που αποζημιώνει τα πάντα και όλους που έχουν κάποιο πρόβλημα.
Ως επιχείρηση, η λειτουργία της βασίζεται σε εσωτερικούς δικούς της κανόνες, καθώς και σε κανόνες που θέτει το κράτος, όπως ανέφερα παραπάνω. Όλοι οι κανόνες βασίζονται σε δύο βάσεις.
Στην προστασία – αποζημίωση του πελάτη τους και την κερδοφορία - ανάπτυξη της ίδιας της ασφαλιστικής. Για να μπορούν όμως να σταθούν οι δύο αυτές βάσεις, χρειάζονται οι όροι και το νομικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα λειτουργήσει η σχέση πελάτη – ασφαλιστικής εταιρίας.
Οι όροι υπάρχουν για κάθε πρόγραμμα – προϊόν που παρέχει μια ασφαλιστική εταιρία. Σε αυτούς ορίζονται τα πλαίσια πάνω στα οποία αποζημιώνει ή δεν αποζημιώνει μια ασφαλιστική.
Οι όροι αυτοί είναι γνωστοί και ως «ψιλά γράμματα». Μόνο που δεν είναι καθόλου ψιλά γράμματα. Ειδικά σήμερα, οι όροι των συμβολαίων είναι στην διάθεση όλων άμεσα για να τους διαβάσουν, πολλές φορές και πριν καν ασφαλιστούν. Ενώ ο τρόπος που πλέον γράφονται είναι απλός και κατανοητός για να μπορούν όλοι να τους διαβάζουν διατηρώντας όμως κάποιες βασικές έννοιες.
Συνεπώς, όταν μια ασφαλιστική εταιρία θα πει αποζημιώνω μια ζημία, θα το κάνει γιατί την «υποχρεώνουν» οι καλύψεις και οι όροι του συμβολαίου. Αντίστοιχα, δεν θα αποζημιώσει μια ζημία, γιατί θα την υποχρεώνουν και πάλι οι όροι του ασφαλιστήριου συμβολαίου της.
Να σημειώσω πως αναφέρομαι στο τι ισχύει γενικά και όχι ειδικά σε περιπτώσεις αποζημιώσεων.
Η δυσαρέσκεια του κόσμου και η οργή!
Τώρα ας πάμε στον επόμενο λόγο που με έκανε να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο. Και ο λόγος είναι ένα μήνυμα που δέχθηκα στα social media από ένα χρήστη σε μια ανάρτηση που έκανα.
Αρχικά, θα πρέπει να σου αναφέρω πως η ανάρτηση που έκανα εκείνη την ημέρα δεν αφορούσε κάποιο ασφαλιστικό πρόγραμμα ή υπηρεσία. Αφορούσε την εμφάνισή μου σε μια εκπομπή το «Ασφαλιστικό Μαγκαζίνο» στο οποίο ήμουν καλεσμένος να μιλήσω για ένα από τα επεισόδια του Podacast μου.
Το επεισόδιο είχε να κάνει με ένα αφιέρωμα που έκανα για την πορεία της ασφαλιστικής αγοράς από το 1980 έως και σήμερα. Το επεισόδιο μπορείς να το ακούσεις στο Spotify ή εδώ.
Στέκομαι αρκετά στην θεματολογία της ανάρτησής μου και στο περιεχόμενο του podcast, γιατί το σχόλιο του χρήστη ήταν εντελώς άσχετο.
Η σχετική δημοσίευση στο προφίλ μου στο instagram
Ήταν όμως σχετικό με τον θυμό και την άγνοια του κόσμου για της ζημίες στην Θεσσαλία και την Μαγνησία.
Στην αρχή το σχόλιο του (που ήταν το 2ο από μια σειρά αρνητικών σχολίων) με ξάφνιασε. Δεν ήξερα τι να κάνω και τι να απαντήσω! Ήταν μια σειρά από ερωτήματα που μπορούσα να απαντήσω, αλλά δεν ήθελα.
Γιατί προφανώς ανήκε σε μια από τις δύο κατηγορίες ανθρώπων που ανέφερα στην αρχή του άρθρου.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, για 2 ημέρες έκανα απόκρυψη των σχολίων στις αναρτήσεις. Όμως μετά σκέφτηκα πως κακώς το είχα κάνει.
Δεν ήμουν υπόλογος σε όλα όσα έλεγε. Η μόνη μου ευθύνη ως ασφαλιστής ήταν το γεγονός πως δεν είχα καταφέρει να περάσω το μήνυμα της ιδιωτικής ασφάλισης σε αρκετούς ανθρώπους, όπως και η Ασφαλιστική αγορά και οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου.
Δεν είχαμε κάνει αρκετά πριν την καταστροφή και ας είχαν προηγηθεί οι τεράστιες ζημίες τα τελευταία 5 χρόνια από πυρκαγιές.
Αυτό ήταν το μόνο για το οποίο ένιωθα υπεύθυνος στο συγκεκριμένο σχόλιο. Εδώ κάποιος φίλος μου είπε πως κακώς τα παίρνω τόσο σοβαρά τέτοια σχόλια. Πως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζουν ένα «κατηγορώ».
Ίσως και να έχει δίκιο!
Όμως πριν από 3 χρόνια που ξεκίνησα το συγκεκριμένο blog είχα ως βασικό μου στόχο να κάνω τον κόσμο να γνωρίσει την ιδιωτική ασφάλιση και όλα όσα μπορεί αυτή να προσφέρει.
Γι’ αυτό και θα έπρεπε με σεβασμό να απαντήσω στο συγκεκριμένο σχόλιο. Γιατί μπορεί να είναι ένα μόνο σχόλιο, αλλά είναι σκέψεις πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
Την απάντησή μου βέβαια θα την διαβάσεις σε επόμενο άρθρο που θα ακολουθήσει.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα από το blog μου.
Το τηλεφώνημα…που με προβλημάτισε.
Τέλος, ένα ακόμα γεγονός αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο, ήταν ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα από δημοσιογράφο μεγάλου καναλιού που μου ζητούσε να μιλήσω σε συνέντευξη σχετικά με μια καταγγελία ενός ανθρώπου που δεν γνώριζα και δεν ήταν πελάτης μου.
Μια καταγγελία σχετικά με την άρνηση μιας ασφαλιστικής εταιρίας να τον αποζημιώσει. Το κανάλι ήθελε να παρουσιάσει το θέμα με αφορμή μια άλλη απόφαση από τον Άρειο Πάγο με την οποία ένας άλλος πελάτης, επίσης, δεν θα αποζημιωνόταν από την ασφαλιστική του εταιρία.
Αυτό που ένιωσα στο συγκεκριμένο τηλεφώνημα ήταν πως και πάλι δεν ήταν σαφές ο τρόπος που λειτουργεί η Ιδιωτική Ασφάλιση και πως υπήρχε μια προσπάθεια να δοθεί έμφαση στο πόσο αναξιόπιστος ήταν ο κλάδος μας.
Βέβαια, αρνήθηκα ευγενικά, αφού ούτε γνώριζα το περιστατικό, ούτε την ασφαλιστική εταιρία. Συνεπώς, η όποια άποψή μου δεν θα είχε καμία απολύτως σημασία. Διότι θα στεκόμασταν στην εξαίρεση του κανόνα και όχι στην ουσία της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Πως η Ιδιωτική Ασφάλιση μπορεί και σου εξασφαλίζει ένα αισιόδοξο αύριο μετά από κάθε δυσκολία.
Αν το παραπάνω άρθρο σας άρεσε μπορείτε και εσείς να το μοιραστείτε με τους φίλους σας ή την οικογένεια σας, στέλνοντας το με mail ή κοινοποιώντας το στα social media σας.
Αυτό θα βοηθήσει και άλλους ανθρώπους να μάθουν για την Ιδιωτική Ασφάλιση και τα οφέλη της.
Τέλος μην ξεχάσετε να με ακολουθήσετε σε Facebook, Instagram, LikendIn ώστε να ενημερώνεστε για όλα τα νέα άρθρα που δημοσιεύονται κάθε εβδομάδα.
